Δήλωση του προέδρου του σωματείου εργαζομένων ΠΑΓΝΗ, Δημήτρη Βρύσαλη, για τον κίνδυνο απόλυσης των ειδικευόμενων παρατασιούχων νοσηλευτών:
Σύμφωνα με το άρθρο 32 του ΦΕΚ Α’ 149/01.08.2020 συστάθηκαν οι θέσεις της νοσηλευτικής ειδικότητας. Οι νοσηλευτές θα είχαν την ευκαιρία να ειδικευτούν μέσω προκήρυξης για απόκτηση τίτλου ειδικότητας. Κύριες ειδικότητες, μεταξύ των οποίων οι νοσηλευτές είχαν να διαλέξουν – ΑΝ βρίσκονταν σε αστικό κέντρο, καθ’ ότι πολλές παραμεθόριες πόλεις δε διαθέτουν ΜΕΘ – ήταν η Δημόσια Υγεία/Κοινοτική Νοσηλευτική και η ειδικότητα ΜΕΘ και Επειγόντων. Μόνο στο ΠΑΓΝΗ υπηρετούν 70 ειδικευόμενοι
Ανά υγειονομική περιφέρεια οι κληρώσεις έγιναν, οι νοσηλευτές μπήκαν στις θέσεις τους γεμάτοι όρεξη να αποκτήσουν νέες γνώσεις μέσω της 18μηνης σύμβασης για ειδικότητα και πιστεύοντας πως, βάσει νόμων και θεσμικών πλαισίων, θα υποστηρίζονται από Συντονιστές οι οποίοι θα σταθούν αρωγοί σε αυτές τις νέες εμπειρίες. Αξίζει να σημειωθεί πως στις ΜΕΘ της χώρας επικρατούσαν εμπόλεμες καταστάσεις λόγω της πανδημίας Covid-19.
H ελληνική πραγματικότητα με την οποία οι ειδικευόμενοι νοσηλευτές συγκρούστηκαν δεν άργησε να παρουσιαστεί.
Συντονιστές δεν είχαν ορισθεί ούτε όμως και το θεσμικό πλαίσιο της ειδικότητας Ξεκίνησαν όταν το ΕΣΥ δε μπορούσε να ανταπεξέλθει στις αυξανόμενες νοσηλείες από την πανδημία. Οι ειδικευόμενοι νοσηλευτές – ως επί τω πλείστων χωρίς άλλη εργασιακή εμπειρία, ανέλαβαν αμέσως καθήκοντα, λόγω της υποστελέχωσης, σε πολλές περιπτώσεις χωρίς τη στοιχειώδη εκπαίδευση, χωρίς πρόγραμμα μαθημάτων. Η έναρξη κι άλλων ειδικοτήτων έγινε για να μπορέσει το ΕΣΥ να εξυπηρετήσει τις χιλιάδες ασθενών που στα δυο χρόνια της πανδημίας δε μπορούσαν να έχουν πρόσβαση στα νοσοκομεία – είχαν μετατραπεί σε νοσοκομεία μίας νόσου.
Οι νοσηλευτικές ειδικότητες είναι πολύ σημαντικές και έχουν νόημα όταν ο συνάδελφος εκπαιδεύεται με συγκεκριμένο πρόγραμμα, έχει εργασιακά δικαιώματα και ύστερα δουλεύει στο αντικείμενο
Για εμάς ήταν ξεκάθαρο από την αρχή! Οι νοσηλευτικές ειδικότητες είναι μία ακόμη ευέλικτη μορφή εργασίας για την κάλυψη πάγιων αναγκών του ΕΣΥ , και με τη λήξη σε στέλνει στο ταμείο ανεργίας!
Και η ίδια η πραγματικότητα μας επιβεβαίωσε: Δεν έχεις δικαίωμα να αρρωστήσεις, ούτε να λείψεις παρά μόνο χρησιμοποιώντας την κανονική σου άδεια, ούτε καλά καλά να γεννήσεις, γυρνώντας μετά από 3 μήνες στη δουλειά. Λαμβάνεις το βασικό μισθό – χωρίς αναγνώριση προϋπηρεσίας ή μεταπτυχιακών σπουδών (εκπαιδευτικό πρόγραμμα πάνω απ’ όλα). Μετακινήσεις από τμήμα σε τμήμα, στελέχωση βάρδιας μόνο με ειδικευόμενους νοσηλευτές, χρήση των ειδικευόμενων νοσηλευτών ως ΔΕ. Παράταση στην παράταση γιατί υπάρχουν ανάγκες που δε μπορούν να καλυφθούν από το ήδη υπάρχον, εξουθενωμένο προσωπικό.
Οι 18 μήνες πέρασαν, ήρθε η σειρά απονομής του τίτλου. Η εξεταστέα ύλη ήταν υπέρογκη και τα εξεταστικά κέντρα λίγα. Οι νοσηλευτές της περιφέρειας για να εξεταστούν, αναγκάστηκαν με δικά τους έξοδα να ταξιδέψουν και να διανυκτερεύσουν στα μεγάλα αστικά κέντρα, διότι μόνο εκεί υπήρχαν εξεταστικά κέντρα. Παρόλα αυτά οι ειδικευόμενοι νοσηλευτές εξετάστηκαν και πέτυχαν. Είναι πλέον Νοσηλευτές Δημόσιας Υγείας/Κοινοτικής Νοσηλευτικής και Νοσηλευτές ΜΕΘ και Επειγόντων, δηλαδή ειδικευμένο προσωπικό.
Μετά την απονομή του τίτλου, με το ΕΣΥ λαβωμένο και τον κορωνοϊό ακόμη σε έξαρση, τα κενά εξακολουθούσαν να καλύπτονται από τους ειδικευμένους πλέον νοσηλευτές. Έτσι, η κυβέρνηση, πιεζόμενη από την έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού, αναγκάστηκε να παρατείνει τις συμβάσεις των ειδικευμένων νοσηλευτών για 18 μήνες ακόμη. Πού βρίσκεται η αδικία; Η παράταση έγινε στις ήδη υπάρχουσες συμβάσεις. Θεωρούνταν δηλαδή ακόμη, σύμφωνα με τη σύμβαση, «ειδικευόμενοι» χωρίς να αναγνωρίζεται θεσμικά ο τίτλος της ειδικότητας που απέκτησαν μέσω εξετάσεων και χωρίς να δικαιούνται την ανάλογη αναβάθμιση μισθολογικού κλιμακίου. Ειδικευόμενοι που ποτέ δεν τους αναγνωρίστηκε θεσμικά μα ούτε και πρακτικά ο τίτλος ειδικότητας, ούτε υπήρξε κάποια ευκαιρία εργασίας που να μοριοδοτεί αυτόν τον τίτλο. Ειδικευόμενοι που στελέχωναν μόνοι τους ολόκληρες εφημερίες, χωρίς μόνιμο προσωπικό. Με το πέρας των τριών ετών από τις αρχικές προσλήψεις και αφού οι περισσότεροι ειδικευμένοι νοσηλευτές στήριξαν με πολύ κόπο το ΕΣΥ κατά την πανδημία, η κυβέρνηση αποφάσισε να λήξει τις συμβάσεις τους στις 30/11/2023.
Προκύπτουν πολλά εύλογα ερωτήματα σχετικά με το πώς θα στελεχωθούν τα κενά. Γιατί το Υπουργείο Υγείας από τη μία επενδύει στην ειδίκευση των νοσηλευτών σε τμήματα – κλειδιά, και από την άλλη με το πέρας της ειδικότητας δεν τους απορροφά άμεσα, ενώ είναι το πλέον κατάλληλο προσωπικό γι’ αυτά τα τμήματα; Τι συνέβη με το θεσμικό πλαίσιο της νοσηλευτικής ειδικότητας, τι θα γίνει με αυτούς τους πλέον ειδικούς νοσηλευτές και άλλα πολλά..
Αυτή η κατάκτηση είναι άρρηκτα δεμένη με τον αγώνα ώστε το ΕΣΥ να είναι πραγματικά Δημόσιο και Δωρεάν, ότι δεν θα είναι επιχείρηση και δεν θα αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους ως κόστος και τον ασθενή ως πελάτη. Για να ικανοποιηθούν οι πραγματικές μας ανάγκες σε Πρόνοια και Υγεία.
Χρειάζεται αγώνας για το αυτονόητο:
Να εξασφαλιστεί η παραμονή τους στο ΕΣΥ, μονιμοποίηση μετά την ειδικότητα. Να γίνεται η ειδικότητα, στα τμήματα που ορίζονται και όχι σε άσχετα για να καλύψουν τις ελλείψεις.
